بیا که آمدنت بحث مرگ و زندگی است

چگونه پر بزنم تا که بال و پر بسته ست ؟!

چقدر در بزنم ؟‍! ها ؟! چقدر ؟! در بسته ست!

از این ستون فرجی نیست تا ستون دگر!

که ریشه های درختان به یکدگر بسته ست!

تفاوتی نکند باغ با قفس! وقتی –

دل پرنده شکسته ست و بال و پر بسته ست!

چقدر چشم بچرخانم و نگاه کنم؟!

در این زمانه که هر چشم دیده ور بسته ست!

اگر که راه نمی خواندم ز تنهایی ست!

که گاه قصد زیارت به همسفر بسته ست!

پر از عریضه شده چاه جمکران ؛ حالا -

به جای آب پر از نامه های سربسته ست!

میان راه نمی ماند آنکه قبلِ سفر

درست توشه به اندازه ی سفر بسته ست

به پشت گرمی این قوم دلخوشی کافی ست!

که زود وا شد مشتی که تنگ تر بسته ست!

 « عقب نشینی » آرایش سپاه نبود!

مسیرِ فتح به سربازِ بی جگر بسته ست!

زمان آمدنت روی ما حساب نکن!

خودِ خدا به هواخواهی ات کمر بسته ست!

بیا که آمدنت بحث مرگ و زندگی است

نبود و بودِ دو عالم به این خبر بسته ست!

بیا که گوشه ی چشمی به من بیندازی

سعادت دو جهانم به یک نظر بسته ست! 

اصغر عظیمی مهر

+

حالم وحشتناک بد است...

خدایا مرگ...

...

.

.

.

+ ظهر آن روز بهاری چه نمازی بشود  * که تو هم آمده باشی و اذانش برسد

+ هزار سال گذشت از قرار دیدنمان / تو رفته ای که نیایی مگر زبانم لال

+اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است 

+دلم انگاری گرفته، قد بغض یا کریما

+ما هم خماریم ای گل نرگس ! گل مریم !

+صاحب الزمان

+انتظار +تصاویر+پوستر 

به جای دلخوری از تنگ بیرون را تماشا کن

اگر جای مروت نیست با دنیا مدارا کن

به جای دلخوری از تنگ بیرون را تماشا کن

دل از اعماق دریای صدف‌های تهی بردار

همین‌جا در کویر خویش مروارید پیدا کن

چه شوری بهتر از برخورد برق چشم‌ها باهم

نگاهش را تماشا کن، اگر فهمید حاشا کن

من از مرگی سخن گفتم که پیش از مرگ می‌آید

به «آه عشق» کاری برتر از اعجاز عیسا کن

خطر کن! زندگی بی او چه فرقی می‌کند با مرگ

به اسم صبر، کم با زندگی امروز و فردا کن

فاضل نظری

+ التماس دعا ....

یک مرد بی اعصاب و سیگاری...

+50 درصد من حل است فقط مانده تعارف یک رفیق سیگاری.

شعر تصویر اصغر عظیمی مهر

+

تا که شب «والیل» می‌خوانی چه می‌آید به تو

تقدیم به یار زیبای غایب از نظر

آسمانم! چشم بارانی چه می‌آید به تو

ناخدایم! روح توفانی چه می‌آید به تو

آن نگاه زیر چشمی با وقارت می‌کند

به! که آن لبخند پنهانی چه می‌آید به تو

حرکت آن خال مشکی با تکان‌های لبت

تا که شب «والیل» می‌خوانی چه می‌آید به تو

اخم کن آخر نمی‌دانی که وقتی ابرویت 

چین می‌اندازد به پیشانی، چه می‌آید به تو

موی مجنون، ریش درویشی چه می‌آید به من

این لباس سبز روحانی چه می‌آید به تو

بی‌قرارِ رفتنی، موجی بزن دریای من!

گرچه آرامی، پریشانی چه می‌آید به تو

قیصرِ رومی حجازی! آن عبور با شکوه

با سواران خراسانی چه می‌آید به تو

خال تو آن نقطه‌ی پایان دفترهای ماست

خال در این بیت پایانی چه می‌آید به تو

قاسم صرفان

+فرارسیدن شعبان و اعیاد شعبانیه و تولد ائمه اطهار و تولد قطب عالم امکان (هستی ام به فدای قدمش) بر همه هستی مبارک باد و به ویژه بر دوستان مبارک تر ...

+سازمان سنجش هم شب عید حال گیری می کند... زره امیدی هم که بود پرید...