پای شکسته را گچ گرفت ، مانده بود ، این دل شکسته را چه کند؟
جمعه, ۶ آبان ۱۳۹۰، ۰۶:۵۵ ب.ظ
باران بهانه ای بــــــود...
کـــــه زیر چتــــــــــــــر من...
تا انتهای کــــــــــــــــــــــــــوچه بیایی ....
کاش نه کــــــــــــــــــــــــــــــــوچه انتهایی داشت...
و نه باران بند می آمـــــد...
پ.ن:
دلتنگی های زیاد ، خطرناک است!
آدمی را به کمتر از حقش قانع می کند ....
(عنوان برگرفته از وبلاگ : سقوط آزاد http://einlam.ir)
گدازه های قلم کوله بار شعر من است
ز نای این غزلم با تو نغمه می خیزد
گلوی قافیه آری سه تار شعر من است...