و اسب ، یادت هست ، سپید بود
تمام راه به یک چیز فکر می کردم
و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد.
خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود.
چه دره های عجیبی !
و اسب ، یادت هست ، سپید بود
و مثل واژه ی پاکی ، سکوت سبز چمن زار را چرا می کرد.
و ای تمام درختان زینت خاک فلسطین
وفور سایه خود را به من خطاب کنید،
به این مسافر تنها،که از سیاحت اطراف «طور» می آید
و از حرارت « تکلیم» در تب و تاب است.
.
برای این غم موزون چه شعرها که سرودند!
ولی هنوز کسی ایستاده زیر درخت.
ولی هنوز سواری است پشت باره شهر
که وزن خواب خوش فتح قادسیه
به دوش پلک تر اوست.
هنوز شیهه اسبان بی شکیب مغول ها بلند می شود از خلوت مزارع ینجه.
مسافر سهرای سپهری.
-------------------------------------------------------------
نوا .ن :
همین قد می دونم صدای احسان خواجه امیری است...
پ.ن:
جمله ای از "رندانه" :
به قول م . اشتاد : دل اگر خوب است خونی بهتر است ...
سرگرم از دیدار
انگار شراب هفت ساله نوشیدم
انگار ...