فاصله

هر وقت میپرد زسرم حال وحوصله

دارد دلم هوای سخن از سر گله

شاید دلم هوای تو دارد که در زمین

همچون زمان شده است پر ز زلزله

هر روز صبح که از خواب می پرد دلم

دارد به دست خود سبدی پر ز خاطره

خواب از سرم پرید و در گوش دل بگفت

ای کاش در زمین فقط آب بود و پنجره

اما اگر بیاید و باران شود روان

دیگر میان روز و شبم نیست فاصله

(1/2/90)