آرزو

این سقف آسمان است که چکه می کند
یا جبرئیل دل شکسته است گریه می کند
نه جبرئیل،که آسمان به زمین است باز
از غربت و غم گل نرگس گلایه می کند
باران که فرش زمین خیس کرده است
شاخ درخت را برای تو شانه می کند
آسمان در غم تو سیاه شد شب و روز
اما هنوز منتظر تو فقط گریه می کند
آقا مرا ببخش که هر روز صبح و عصر
مرغ دلم به غیر کوی تو لانه می کند
این مرغک چموش نداند کجا رود
ورنه زمین رها در آسمان خانه می کند
سالهاست دیدن تو شده است آرزو
هر جمعه غم به دل پر غصه می کند. (۱۲/۱/۹۰)