از پریشانی امثال تو شد نام آور
عشق: این مسأله مشکل سرسام آور
دیدنت موجب آن است که تا زنده شود
در من آن خاطرة لرزه بر اندام آور
نه! مقصر خودمانیم کز اول بستیم
دل به آن نغمه روحانی الهام آور
واقعا" از من دلخسته توقع داری
نشوم رام چنین نفحه الزام آور؟
عاشقی چیست؟ بگو گوش به فرمان توام
تو سلیمانی و من هُدهد پیغام آور
مرگ حق است، ولی عشق حقیقت دارد
سوخت بنیادم از این پاسخ ابهام آور
*
عشق از نوع زمینی هم اگر هست، به اوست
ساقیا جام بنه، جامة احرام آور!
عباس احمدی (پابرهنه وسط بیت)
آنکس که به دست وام دارد
در بورس دو صد سهام دارد
اوقات فراغتش زیاد است
ده دیش به پشت بام دارد
همواره سری درون سایتِ
سه نقطه و دات کام دارد!
بر دیدن فیلم‌های سیما
البته هم التزام دارد
گه محو جوانی زلیخاست
گه کف به لب از قطام دارد!
ویلای فراخ! در لواسان
که مرغ و خروس و دام دارد
کابینت MDF ندارد
اما سند بنام دارد
آنجا همه روزه با نگارَش
دیم دام دارادام دارام دارد
ده مدرک دکترا و ارشد
از کالج داش غلام! دارد
از بسکه لیاقتش زیاد است
چندین پُست و مقام دارد
حاجت به بیان نباشد البت
کاین پست علَی‌الدوام دارد
خسته شده بسکه رفته عُمره
عزم سفر سیام دارد
خود از اثرات اسکناس است
گر حرمت و احترام دارد
نه لنگ عواید حلال است
نه وحشتی از حرام دارد
این شخص شخیص اگرچه طشتی
افتاده ز روی بام دارد
با این همه باز اعتباری
در قاطبه نظام دارد
از خیل خواص بودنش را
از صدقه سر عوام دارد
از لطف خدا به اهل فقر است
این ملک اگر قوام دارد
خوانندۀ خوب حال کردی
شعرم چقدَر پیام دارد؟!
عباس احمدی
