من و بسته بودن تو رو میزدن
بشین خونه رو آب و جارو نکن
بذار زخم پهلوت بهتر بشه
خودم از پس غربتم بر میام
نمیخوام چشات واسه من تر بشه
یکم درد داری میدونم عزیز
با این دردا باید مدارا کنی
در خونمون رو عوض میکنم
به شرطی نیای و در وا کنی
نگاهت رو این روزا از من نگیر
تو عطر نجیب بهشتی برام
خودت داری می ری ولی پشت در
دو خط یادگاری نوشتی برام
نوشتی شبا تشنه میشه حسین
همین غصه داره تو رو میکشه
نوشتی ظریفه شبیه گله
حواست بهش باشه پر پر نشه
نمی تونم از کوچمون رد بشم
چکار کرده این کوچه با روح من
یه عمر ازت شرمسارم گلم
من و بسته بودن تو رو میزدن
واسه مرد خونه نشینی بده
دعا کن واسه تلخی لحظه هام
دعا کن بتونم تحمل کنم
دعا کن نمونم
دعا کن بیام...!
حامد عسکری.
گذری عاشقانه