پیاده رو

پیاده آمده بود ، پیاده خواهم رفت

پیاده آمده بود ، پیاده خواهم رفت

پیاده رو

به نام خدا
خدایی که بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان مینشیند و بر بند تاب با کودکانتان تاب می خورد و در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان میکند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز میخواند... به شرط اعتقاد ؛به شرط پاکی دل؛به شرط طهارت روح؛به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.به شرط اینکه بشویید قلبهایتان را از هر احساس نا روا! و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف؛و زبانهایتان را از هر گفتار ناپاک؛ و دستهایتان را از هر آلودگی در بازار و برهیزید از ناجوانمردی ها ناراستی ها نامردمی ها! مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟؟

برگرفته از سخنان ملا صدرا شیرازی

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فلسطین» ثبت شده است

برای کودکان مظلوم فلسطینی

این شعر را فریدون مشیری برای مردم مظلوم فلسطین و لبنان سروده است .

شرم تان باد ای خداوندان قدرت!
بس کنید!
بس کنید از این همه ظلم و قساوت
بس کنید!

ای نگهبانان آزادی!
نگهداران صلح!
ای جهان از لطف تان تا قعر دوزخ رهنمون!
سرب داغ است این که می بارید بر دل های مردم،
سرب داغ!
موج خون است این که می رانید بر آن کشتی خودکامگی را
موج خون!

گر نه کورید و نه کر،
گر مسلسل هاتان یک لحظه ساکت می شوند،
بشنوید و بنگرید:
بشنوید این وای مادرهای جان آزرده است.
که اندر ین شب های وحشت، سوگواری می کنند!
بشنوید این بانگ فرزندان مادر مرده است.
کز ستم های شما هر گوشه زاری می کنند.

بنگرید این کشتزاران را که مزدوران تان،
روز و شب با خون مردم، آبیاری می کنند.
بنگرید این خلق عالم را که دندان بر جگر،
بیدادتان را، بردباری می کنند!

دست ها از دست تان ای سنگ چشمان! بر خداست!
گرچه می دانم
آن چه بیداری ندارد،
خواب مرگ بی گناهان است و وجدان شماست!
با تمام اشک هایم، باز (نومیدانه) خواهش می کنم:
بس کنید!
بس کنید!
فکر مادرهای دلواپس کنید
رحم بر غنچه های نازک نورس کنید!
بس کنید!

باتمام اشک هایم(فریدون مشیری)

در قرآن بشارت آمده است:

۱- وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ  «ما در برابر او خواستیم بر آنان که در زمین ضعیف شمرده شدند منت نهاده ایشان را پیشوایان خلق کنیم و وارث دیگران قرار دهیم » القصص :۵ 

۲- وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون  «و به زودى ستمکاران خواهند دانست که به کجا بازگشت مى‏نمایند.» شعراء:227

۸ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۰ ، ۰۶:۵۰
شما مرا درخت صدا کنید