پیش دنیایی که من دارم چه دنیا کوچک است
عاشقم در چشم من دنیا و عقبی کوچک است
از شراب عشق مستم کرده ساقی در ازل
نشئه لاهوت دارم جام و مینا کوچک است
خواست تا کوچک نباشم او نهنگم آفرید
شوق اقیانوس دارم چون که دریا کوچک است
رحمت بی منتها دیدم خودش را خواستم
از چنین بخشنده ای جز این تمنا کوچک است
خواستم بشناسمش صوفی شدم هو هو زدم
اهل معنی گشتم و دیدم که معنا کو چک است
خواستم وصفش کنم شاعر شدم اما چه سود !
چون که در وصفش عیان دیدم زبانها کوچک است
حسن رفعت پور
