ننوشته ست گنهکار نیاید به حرم
چهارشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۴۰ ب.ظ
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
+ ما رفتیم مشهد ، برای همه دعا می کنم.
پیاده آمده بود ، پیاده خواهم رفت
به نام خدا
خدایی که بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان مینشیند و بر بند تاب با کودکانتان تاب می خورد و در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان میکند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز میخواند... به شرط اعتقاد ؛به شرط پاکی دل؛به شرط طهارت روح؛به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.به شرط اینکه بشویید قلبهایتان را از هر احساس نا روا! و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف؛و زبانهایتان را از هر گفتار ناپاک؛ و دستهایتان را از هر آلودگی در بازار و برهیزید از ناجوانمردی ها ناراستی ها نامردمی ها! مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟؟
برگرفته از سخنان ملا صدرا شیرازی
۲۱ خرداد ۹۳ ، ۲۲:۴۲
پیاده رو
پیاده رو
کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها
باز از دوریت افتاده به کارم گره ها
ننوشته ست گنهکار نیاید به حرم
پس بیایید اگر خوب و اگر بد به حرم
برسد خواهش این ناله ی ممتد به حرم
زود ما را برسانید به مشهد به حرم
مست از آنیم که از باده به خم آمده ایم
ما سفارش شده ایم، از ره قم آمده ایم
یاد دادید به ما رنج کشیدن زیباست
پس از این فاصله تا طوس دویدن زیباست
پا برهنه شدن و جامه دریدن زیباست
بعد هم پای ضریح تو رسیدن زیباست
پیچش قافله ی ما که به سوی نور است
رگه ای در دل فیروزه ی نیشابور است
چه خبر در حرم ضامن آهو شده است؟
صحن ها بیشتر از پیش چه خوش بو شده است
طرف پنجره فولاد هیاهو شده است
باز یک چشمه از آن لطف و کرم رو شده است
مادری گریه کنان ذکر رضا می گیرد
دست و پای فلجی باز شفا می گیرد
با شفا از تو، چه زیبا شده بیمار شدن
به تو وابسته شدن با تو گرفتار شدن
کار من هست فقط گرمی بازار شدن
گر چه در باور من نیست خریدار شدن...
یوسفم باش، بدون تو کجا برگردم؟
من برایت دو سه تا بیت کلاف آوردم
تو خودت خواسته ای دار و ندارم باشی
کاش لطفی کنی و آخر کارم باشی
مرد سلمانی تو باشم و یارم باشی
لحظه ی مرگ بیایی و کنارم باشی
مجید تال
۲۳ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۲۳
سیزده 13
سیزده 13
باورش آقا سخته برام ...
کمتر حتی از کبوترام ...
التماس دعا
کمتر حتی از کبوترام ...
التماس دعا
پاسخ:
محتاجیم به دعا ، دعا کردم.
ما کمتریم از کلاغ هم!
یاد این شعر افتادم...
نشسته ام به موازات کوچه ای به حرم
که درد دل کنم و آبروی خود ببرم
نشسته ام که بگویم چقدر کمترم از
کبوتری که بیایم و گرد تو بپرم
دخیل بسته ام آقا مرا نظاره کنید
دخیل بسته ام آقا بیا که منتظرم
نمی شود که مرا هم کبوتری بکنید؟
کبوتری بشوم تا به خانه ات بپرم؟
مرا کجا و حرم؟ من کلاغ روی سیاه
که مثل کولی آواره ای که دربدرم
همیشه رفت...و...رفت و به خانه اش نرسید
به خانه ای که نبوده است ارثی از پدرم
●
همیشه پای به هرجا گذاشتم آنجا
به یمن بخت سیاهم شروع دردسرم
برای این شده آقا نیامدم به حرم
فقط به قدر دو کوچه، دو کوچه دورترم
●
چرا؟چرا؟ تو بگو هان؟ چرا کلاغ شدم
که حرف بشنوم و بشکند کمـ...کمرم؟
«سیاه بخت» و «خبرچین» و «دزد» و «بی خانه»
چه آتشی که همین حرف ها نزد جگرم
ولی همیشه که قا...قار...قار...قاقا...قار...
زبان زبان کلاغانه ام زده به سرم
که درد دل کنم و از غمم نفهمند این
تمام آدم های خبیث دور و برم
●
دخیل بسته ام آقا مرا نظاره کنید
دخیل بسته ام آقا بیا که منتظرم
برای درد دلم فکر می کنم کافی است
مباد حوصله تان را دوباره سر ببرم
سمیه رسولی
۲۶ خرداد ۹۳ ، ۲۲:۲۱
جوانه
جوانه
.
.
.
خوشا بر احوالتون
سلام ما را خدمت آقای مهربان برسانید و بگید مارا هم بطلبه
سخت تشنه ایم :(
پاسخ:
سلام
سلام
ممنون
توو مشهد با موبایل این نظرتون خواندم و سلام رسووندم
خواستم آقا صدا تون بزنه
یا علی مدد
۲۷ خرداد ۹۳ ، ۰۸:۵۳
sepideh
sepideh
سلام
التماس دعا...
پاسخ:
سلام
سلام
محتاجیم ، همه بچه های وبلاگ دعا کردم
۲۸ خرداد ۹۳ ، ۰۱:۳۷
ط........ن
ط........ن
عهه سلااام
خوش اومدین به مشهد آقااااا
خیلی خوشحال شدم
پیشاپیش زیارت قبول
خوش اومدین به مشهد آقااااا
خیلی خوشحال شدم
پیشاپیش زیارت قبول
پاسخ:
سلام
ممنون خوش باشید
متشکر
پیشاپیش نیست (این پست مال هفته پیش ه! ) ما رفتیم برگشتیم م!
برا همه دعا کردم.