دنیا ، زاد و مرگ
چهارشنبه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۲، ۰۱:۴۹ ب.ظ
الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ
آدم ها یه روز می میرن ولی بعضی آدم ها یه روزه می میرن ، نا گهانی ، کسی که صبح سر حال رفته سر کار ظهر برگشته و بعد از ظهر رفته مسجد جهت فاتحه خوانی و مجلس ختم یه بنده خدایی و برگشته ولی هیچ وقت به خانه نرسیده ایست قلبی کرده ، گوشه ای نشسته و رفته...(دایی بنده و البته شوهر عمه م )
جالبه اون آقایی هم که مسجدش بود هم شب قبل از اینکه بمیرد توی مسجد با من و کناری هام دست داد و سلام علیکی کرد و روز بعدش دیگه نیامد.
دایی من هم با اینکه 60 و چند سالی داشت ولی سر زنده و توانا بود ده روز پیش دیدمشون مثل همیشه پر محبت چقد تعارف کرد این پرتقال بخور نخوردم ، کاش می خوردم...
خب مرگ حق ، ولی چیزی که میماند مهربانی هاس...مواظب مهربانی هاتون باشید.
۹۲/۱۱/۲۳